Op een zonnige zaterdag een verslagje van vrijdag 18 Juli 2014.
De dag begon deze keer niet zo vroeg. Iets na 10-en kwam ik aan in de Philharmonie waar ik een openbare masterclass van Latry en Robilliard bij wilde wonen. Deze Franse grootheden gaven gezamenlijk een lesje over -hoe kan het ook anders- Franse romantiek. Het was grappig om te zien hoe ze elkaar aanvulden en met veel humor duidelijk maakten wat ze bedoelden. Vooral toen Robilliard in een stuk van Messiaen de link legde met een passage uit Widors kapotgespeelde Toccata zat de sfeer er goed in.
Na een korte pauze had ik alweer de laatste les met Olivier Latry. Het was een publieke masterclass. We kregen allemaal nog een keer de mogelijkheid een stuk te behandelen. De les begon met de eerste fantasie van Jehan Alain. Dit stuk hadden we afgelopen woensdag ook behandeld en de Ierse jongen Michael had het stuk behoorlijk aangepast. Vervolgens was ik aan de beurt met het tweede koraal van Alain: Choral Dorien (niet op z'n Nederlands uitspreken..). Verschillende dingen kwamen ter sprake als het gaat om de Franse speelstijl. ''Notes Communes'', het ''legato'' en de speeltechnieken van de CC-orgels. Opnieuw was de les ontzettend leerzaam en leuk. De chinezen speelden na mij verschillende stukken van Messiaen: Les enfants de Dieu (V) en Dieu parmi nous (IX) uit La Nativité. Vooral technisch hebben deze dames, ondanks hun kleine handen, veel in huis. Er kwam nog een deeltje uit Le Corps Glorieux voorbij en de masterclass was ten einde.
Toen ik opnieuw naar de Waalse Kerk wilde gaan om te studeren was er een videoploeg die graag iemand voor de camera wilden hebben om het festival te promoten. Door teruglopende subsidies zal het Haarlemse festival meer moeten gaan werken met crowdfunding. Ik heb een behoorlijk positief verhaal gemaakt over het nut van het festival. Alleen al het feit dat personen als Latry, Robilliard en anderen naar Nederland komen om te concerteren en les te geven zegt iets over de omvang van het evenement. Op de vraag of ik nog geïnteresseerd naar mijn vrouwelijk collega's keek heb ik ze echter wel moeten teleurstellen: ik ben al bezet. De heren maakten nog een korte video terwijl ik aan het spelen was en vertrokken weer.
Aan het eind van de middag was er, in aanloop naar de improvisatiefinale, nog een lezing van Peter Planyavski over de thema's van het improvisatieconcours door de jaren heen. Dit vertelde hij allemaal met een fikse dosis humor en een leuke PowerPoint.
Om het eetpatroon (hamburgers, friet, kebab en dergelijke) enigszins gevarieerd te houden at ik die avond Indisch met Arjan Veen en Hans van Haeften. De finale van het improvisatieconcours viel ons wat tegen. Het niveau was niet bijzonder hoog, waarschijnlijk ook door het thema van Louis Andriessen wat niet echt uitnodigde tot improvisatie. Het thema was feitelijk een kleine compositie en alle deelnemers werkten vooral met een klein motiefje dat aan het eind van de avond bijzonder vervelend werd. De eerste speler, de fransman David Cassan had een overzichtelijk verhaal. Duidelijk te horen waren de vaste regels van de Franse improvisatiekunst. Middenin de improvisatie toverde hij nog een quasi-fuga uit de hoge hoed. Het positieve aan deze inbreng vond ik vooral dat het een improvisatie was die na een paar keer luisteren nog niet de keel uit komt. Cassan was daar mee in mijn ogen de terechte winnaar van het concours, de publieksprijs ging naar Lukas Grimm.
Ik heb meteen na de uitslag de trein naar huis genomen, het weekend ben ik heerlijk thuis om even bij te komen en om wat slaap in te halen.. Maandag ben ik weer terug in Haarlem waar we vrolijk verdergaan met de heren Ghielmi (barok) en Van der Kooy (improvisatie). Mag ik eindelijk ook eens op dat majestueuze orgel spelen!!!!
De dag begon deze keer niet zo vroeg. Iets na 10-en kwam ik aan in de Philharmonie waar ik een openbare masterclass van Latry en Robilliard bij wilde wonen. Deze Franse grootheden gaven gezamenlijk een lesje over -hoe kan het ook anders- Franse romantiek. Het was grappig om te zien hoe ze elkaar aanvulden en met veel humor duidelijk maakten wat ze bedoelden. Vooral toen Robilliard in een stuk van Messiaen de link legde met een passage uit Widors kapotgespeelde Toccata zat de sfeer er goed in.
Na een korte pauze had ik alweer de laatste les met Olivier Latry. Het was een publieke masterclass. We kregen allemaal nog een keer de mogelijkheid een stuk te behandelen. De les begon met de eerste fantasie van Jehan Alain. Dit stuk hadden we afgelopen woensdag ook behandeld en de Ierse jongen Michael had het stuk behoorlijk aangepast. Vervolgens was ik aan de beurt met het tweede koraal van Alain: Choral Dorien (niet op z'n Nederlands uitspreken..). Verschillende dingen kwamen ter sprake als het gaat om de Franse speelstijl. ''Notes Communes'', het ''legato'' en de speeltechnieken van de CC-orgels. Opnieuw was de les ontzettend leerzaam en leuk. De chinezen speelden na mij verschillende stukken van Messiaen: Les enfants de Dieu (V) en Dieu parmi nous (IX) uit La Nativité. Vooral technisch hebben deze dames, ondanks hun kleine handen, veel in huis. Er kwam nog een deeltje uit Le Corps Glorieux voorbij en de masterclass was ten einde.
Toen ik opnieuw naar de Waalse Kerk wilde gaan om te studeren was er een videoploeg die graag iemand voor de camera wilden hebben om het festival te promoten. Door teruglopende subsidies zal het Haarlemse festival meer moeten gaan werken met crowdfunding. Ik heb een behoorlijk positief verhaal gemaakt over het nut van het festival. Alleen al het feit dat personen als Latry, Robilliard en anderen naar Nederland komen om te concerteren en les te geven zegt iets over de omvang van het evenement. Op de vraag of ik nog geïnteresseerd naar mijn vrouwelijk collega's keek heb ik ze echter wel moeten teleurstellen: ik ben al bezet. De heren maakten nog een korte video terwijl ik aan het spelen was en vertrokken weer.
Aan het eind van de middag was er, in aanloop naar de improvisatiefinale, nog een lezing van Peter Planyavski over de thema's van het improvisatieconcours door de jaren heen. Dit vertelde hij allemaal met een fikse dosis humor en een leuke PowerPoint.
Om het eetpatroon (hamburgers, friet, kebab en dergelijke) enigszins gevarieerd te houden at ik die avond Indisch met Arjan Veen en Hans van Haeften. De finale van het improvisatieconcours viel ons wat tegen. Het niveau was niet bijzonder hoog, waarschijnlijk ook door het thema van Louis Andriessen wat niet echt uitnodigde tot improvisatie. Het thema was feitelijk een kleine compositie en alle deelnemers werkten vooral met een klein motiefje dat aan het eind van de avond bijzonder vervelend werd. De eerste speler, de fransman David Cassan had een overzichtelijk verhaal. Duidelijk te horen waren de vaste regels van de Franse improvisatiekunst. Middenin de improvisatie toverde hij nog een quasi-fuga uit de hoge hoed. Het positieve aan deze inbreng vond ik vooral dat het een improvisatie was die na een paar keer luisteren nog niet de keel uit komt. Cassan was daar mee in mijn ogen de terechte winnaar van het concours, de publieksprijs ging naar Lukas Grimm.
Ik heb meteen na de uitslag de trein naar huis genomen, het weekend ben ik heerlijk thuis om even bij te komen en om wat slaap in te halen.. Maandag ben ik weer terug in Haarlem waar we vrolijk verdergaan met de heren Ghielmi (barok) en Van der Kooy (improvisatie). Mag ik eindelijk ook eens op dat majestueuze orgel spelen!!!!
RSS Feed
